در این مقاله سعی بر این است تا مبحث توانمندسازی کارکنان و نقش آموزش به عنوان ابزار توانمند سازی به اجماع مورد بررسی قرار گیرد.
به
منظور کسب موفقیت در محیط در حال تغییر کسب و کار امروزی، سازمانها به
دانش، نظرات، انرژی و خلاقیت کلیه کارکنان، اعم از کارکنان خط مقدم تا
مدیران سطح بالا،نیازمندند.
جهت تحقق این امر،سازمانها از طریق توانمند
سازی کارکنان مربوطه به منظور تشویق آنان به ابتکار عمل بدون اعمال فشار،
ارج نهادن به منافع جمعی سازمان با کمترین نظارت و انجام وظیفه به عنوان
مالکان سازمان،اقدام می‌نمایند.
توانمند سازی مخصوصا در محیطهای کاری
مجازی که اعضای سازمان از تعاملات چهره به چهره محروم می‌باشند و مجبورند
که بهطور مستقل عمل نمایند، بسیار مهم می‌باشد.
همچنین، توانمند سازی جهت حفظ امید و وابستگی کارکنان باقیمانده در طی زما نهای کوچک سازی سازمان حایز اهمیت می‌باشد.
لذا
می‌تواند به عنوان منبعی که از آسیب پذیری کارکنان جلو گیری نماید و بذر
امید را در شرایط بحرانی ازجمله انهدام سرمایههای مالی و از بین رفتن
زندگی انسانی، در دل آنان بکارد، مفید واقع گردد.
یک واقعیت قطعی سازمانی آن است که امروزه سازمانها بر خلاف گذشته در یک محیط پیچیده و پویا فعالیت می‌کنند.
یکی از مولفههای مهم برای ورود سازمانها به عرصههای ملی و بین المللی و رقابت در این عرصهها نیروی انسانی توانمند می‌باشد.
این
تحقیق براساس نظریه شناخت اجتماعی[١]، که سه دسته عوامل کلیدی فردی، گروهی
و سازمانی را در موفقیت ادراک افراد از احساس توانمندی بیان کرده، شکل
گرفته است.
بنابراین با تدوین پرسشنامه و انجام تجزیه و تحلیلهای
مختلف ازجمله تکنیک حداقل مربعات جزیی[۲]، توسط نرم افزارهای SPSS و Smart
PLS مشخص شد که بین عوامل سهگانه ذکر شده و توانمندسازی کارکنان رابطه
مثبت و معنی داری وجود دارد.
کارکنان توانمندسازی‌شده، شادتر و فعال‌تر از بیشتر کارکنان دیگری هستند که در شرکت حضور دارند.
البته این توانمندسازی کارکنان چند عیب هم دارد.
در این مقاله، در وب‌سایت چطور، ابتدا توانمندسازی کارکنان را تعریف می‌کنیم و بعد هم به بیان مزایا و معایب آن می‌پردازیم.
هر آنچه می‌خواهید در این‌باره بفهمید، اینجا عنوان شده است.
منبع : توانمند سازی کارکنان
