روش های تأمین مالی

روش های تأمین مالی

توسعه نظام تامین مالی در یک کشور، یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده، جریان‏‌‌های سرمایه گذاری داخلی و خارجی می‌باشد.
مدیران بنگاه‏‌‌های اقتصادی در عصر حاضر، با توجه به محدودیت‏‌‌های منابع مالی به ویزه در عرصه تجارت جهانی و تنگ شدن رقابت، تحت فشار فزاینده‌ای قراردارند تا هزینه‏‌‌های عملیاتی و بهای تمام شده را کاهش دهند و کم هزینه‌ترین نوع ساختار سرمایه را برای انجام فعالیت‏‌‌های شرکت در راستای افزایش ارزش، پرداخت به موقع بدهی ها، تداوم فعالیت و حضور بیشتر در بازارهای داخلی و خارجی را دارند که در این میان متغیرهای زیادی در رابطه با روش‏‌‌های تامین مالی وجود دارد یکی از این متغیرها که نقش بسیار حیاتی دارد نقش و ساختار هییت مدیره است.
برای این منظور ابتدا شرکت‌‌هایی که طی سال‏‌‌های 1382 تا 1386 فقط از طریق وام بانکی و افزایش سرمایه تامین مالی نموده اند، انتخاب و سپس براساس بازده سالانه، شرکت‏‌ها به دو گروه شرکت-های موفق یعنی شرکت‌‌هایی که بازده سالانه آنها بیشتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و شرکت‏‌‌های ناموفق یعنی شرکت‌‌هایی که که بازده سالانه آنها کمتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد، طبقه بندی گردیده اند.
برای این منظور ابتدا شرکت‌‌هایی که طی سال‏‌‌های 1382 تا 1386 فقط از طریق وام بانکی و افزایش سرمایه تامین مالی نموده اند، انتخاب و سپس براساس بازده سالانه، شرکت‏‌ها به دو گروه شرکت‏‌‌های موفق یعنی شرکت‌‌هایی که بازده سالانه آنها بیشتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و شرکت‏‌‌های ناموفق یعنی شرکت‌‌هایی که که بازده سالانه آنها کمتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد، طبقه بندی گردیده اند.
نمونه مورد بررسی مشتمل بر 624 شرکت می‌باشد که 99 شرکت آن از محل افزایش سرمایه( 67 شرکت موفق و 32 شرکت ناموفق) و 525 شرکت از محل وام بانکی تامین مالی نموده‏‌اند( 177 شرکت موفق و 348 شرکت ناموفق )، نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین روش‏‌‌های تامین مالی و موفقیت و عدم موفقیت شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارتباط معنی داری وجود دارد و همچنین افزایش سرمایه بیشتر از وام بانکی بر موفقیت شرکت‏‌ها تاثیر دارد به عبارت دیگر تعداد شرکت‏‌‌های موفق که از محل افزایش سرمایه تامین مالی نموده‏‌اند نسبت به کل شرکت‏‌‌های این گروه بیشتر از شرکت‏‌‌های موفقی است که از محل وام بانکی تامین مالی نموه اند.

منبع : مقاله روش های تأمین مالی

مسیر شغلی

مسیر شغلی

مدیریت مسیر شغلی فرایندی است که از طریق آن برنامه توسعه مسیر شغلی کارکنان در طول سازمان طراحی و براساس ارزیابی نیازهای سازمان، عملکرد و پتانسیل و ترجیحات شخصی افراد طرح ریزی و شکل دهی می‌گردد.
مدیریت مسیر شغلی براساس بهبود عملکرد کارکنان، ارایه فرصت رشد و توسعه، چالشی بودن، ایجاد فضای اطمینان در جهت تعالی شغلی کارکنان، با تاکید بر افزایش اثر بخشی سازمان بنا شده است.
مدیریت مسیر شغلی بیشتر بر برنامه‏‌ها و فعالیت‌‌هایی که توسط سازمان انجام می‌گیرد، تاکید می‌کند.
سازمانی که منابع محدود داشته باشد نمی‌تواند همه ویژگی‏‌‌های این نظام را ارایه دهد بیشتر سازمان‏‌ها فقط به ارایه برنامه‏‌‌های آموزشی وپرورشی وارزشیابی اکتفا می‌کنند.
اجزای کلیدی یک برنامه مدیریت مسیر شغلی اثر بخش به صورت زیر است: -یکپارچه شدن با برنامه ریزی نیروی انسانی -طراحی مسیر‏‌‌های پیشرفت شغلی -انتشار اطلاعات مسیر پیشرفت شغلی -به اطلاع عموم رساندن پست‏‌‌های خالی یا اعلان شغلی -ارزیابی کارکنان -مشاوره مسیر شغلی -تجربه‏‌‌های کاری جهت توسعه -آموزش وپرورش -خط مشی‏‌ها و رویه‏‌‌های پیشرفت شغلی در اداره انسانیهدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی رابطه‌ی بین آرزوها و موفقیت مسیر شغلی مدیران شرکت پلی‌اکریل ایران می‌باشد.
به این منظور، ۸۳ نفر از مدیران در سه رده‌ی عالی، میانی و سرپرستی به‌عنوان گروه نمونه به‌طور تصادفی انتخاب شدند.
داده‌ها با استفاده از آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون درنرم‌افزار spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که خلاقیت کارآفرینانه، نخستین و استقلال، آخرین آرزوی مسیر شغلی مدیران می‌باشد.
هم‌چنین، موفقیت مسیر شغلی ذهنی بیش از موفقیت مسیر شغلی عینی در مدیران وجود دارد و آرزوهای مدیریت عمومی، استقلال و تعادل کار- خانواده، پیش‌بینی‌کننده‌ی خوبی برای موفقیت مسیر شغلی هستند.
بین رضایت از کار و رضایت از زندگی با موفقیت مسیر شغلی نیز رابطه‌ی معناداری وجود داشت( ۰۵/۰P

منبع : مقاله مسیر شغلی

عوامل موفقیت و شکست توسعه فناوری اطلاعات

عوامل موفقیت و شکست توسعه فناوری اطلاعات

در این تحقیق عوامل موثر بر شکست و موفقیت پروژه های فناوری اطلاعات از طریق تجزیه و تحلیل پژوهش‏‌‌های موجود در این زمینه،بررسی شده اند.
از تحلیل‏‌‌های بدستآمده چنین استنباط می‌شود که عواملی که بر شکست و موفقیت پروژه‏‌‌های فناوری اطلاعات موثرند را می‌توان بهعوامل فنی، انسانی، فرآیندی، سازمانی و محیطی تقسیم نمود، علاوه بر این عوامل مرتبط با فرهنگ سازمانی ثاثیربسزایی در شکست و موفقیت پروژه‏‌‌های فناوری اطلاعات در سازمان‏‌ها را دارند.
در ادامه، روش پژوهش تبیین و در پایان نیز یافته‏‌‌های این پژوهش، توصیف و تحلیل می‌شوند.
در این پژوهش عواملی که از بررسی پژوهش‏‌‌های پیشین و همچنین دیدگاه متخصصان این حوزه به دست آمده اند، با انجام پیمایشی در یک استان صنعتی اعتباریابی شده اند.
علاوه بر این، میزان اهمیت هر عامل در انواع کاربردهای فناوری اطلاعات شامل خودکارسازی، آگاه سازی، و دگرگون سازی بررسی و به تفکیک عوامل و کاربردها ارایه شده است.
با وجود منافع زیاد بکارگیری سیستم‏‌‌های اطلاعاتی، هنوز ریسک بالای شکست بر پیاده سازی این پروژه‏‌ها سنگینی می‌نماید.
از آنجاییکه عوامل حیاتی موفقیت وجود دارند و خلق نمی‌شوند، از اینر و باید آنها را شناسایی و کشف کرد.
عدم توجه به این عوامل کل سیستم و فرآیند را با خطر اساسی و شکست پروژه در اجرا مواجه می‌نماید.
در این تحقیق با شناسایی چارچوب‏‌‌های موجود برای انتقال تکنولوژی سیستمهای اطلاعاتی و شاخص‏‌‌های هر کدام از طبقات این چارچوبها سعی بر آن شده است که این عوامل را در سازمان‏‌‌های ایرانی که تمایل به انتقال این تکنولوژی را دارند ارزیابی و رتبه بندی گردد.
طبقاتی که برای این شاخصه میتوان در نظر گرفت شامل سه طبقه عوامل سازمانی، عوامل تاکتیکی و عوامل فنی می‌باشد.
تایج بررسی عوامل کلیدی موثر بر کاربرد فناوری اطلاعات در اداره‌های کل سازمان‌های دولتی استان‌های صنعتی ایران و میزان اهمیت این عوامل در کاربردهای گوناگون این فناوری ارایه می‌گردند.
در ادامه، روش پژوهش تبیین و در پایان نیز یافته‌های این پژوهش، توصیف و تحلیل می‌شوند.
در این پژوهش عواملی که از بررسی پژوهش‌های پیشین و همچنین دیدگاه متخصصان این حوزه به‌دست آمده‌اند، با انجام پیمایشی در یک استان صنعتی اعتباریابی شده‌اند.
براساس یافته‌های این پژوهش، از ۲۷ عامل بررسی شده تنها دو عامل همبستگی معناداری با موفقیت/ عدم موفقیت کاربرد فناوری اطلاعات در استان نمونه ندارند.
علاوه بر این، میزان اهمیت هر عامل در انواع کاربردهای فناوری اطلاعات شامل خودکارسازی، آگاه‌سازی، و دگرگون‌سازی بررسی و به تفکیک عوامل و کاربردها ارایه شده است.

منبع : مقاله عوامل موفقیت و شکست توسعه فناوری اطلاعات

روش های تأمین مالی

روش های تأمین مالی

توسعه نظام تامین مالی در یک کشور، یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده، جریان‏‌‌های سرمایه گذاری داخلی و خارجی می‌باشد.
مدیران بنگاه‏‌‌های اقتصادی در عصر حاضر، با توجه به محدودیت‏‌‌های منابع مالی به ویزه در عرصه تجارت جهانی و تنگ شدن رقابت، تحت فشار فزاینده‌ای قراردارند تا هزینه‏‌‌های عملیاتی و بهای تمام شده را کاهش دهند و کم هزینه‌ترین نوع ساختار سرمایه را برای انجام فعالیت‏‌‌های شرکت در راستای افزایش ارزش، پرداخت به موقع بدهی ها، تداوم فعالیت و حضور بیشتر در بازارهای داخلی و خارجی را دارند که در این میان متغیرهای زیادی در رابطه با روش‏‌‌های تامین مالی وجود دارد یکی از این متغیرها که نقش بسیار حیاتی دارد نقش و ساختار هییت مدیره است.
برای این منظور ابتدا شرکت‌‌هایی که طی سال‏‌‌های ١۳۸۲ تا ١۳۸۶ فقط از طریق وام بانکی و افزایش سرمایه تامین مالی نموده اند، انتخاب و سپس براساس بازده سالانه، شرکت‏‌ها به دو گروه شرکت-های موفق یعنی شرکت‌‌هایی که بازده سالانه آنها بیشتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و شرکت‏‌‌های ناموفق یعنی شرکت‌‌هایی که که بازده سالانه آنها کمتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد، طبقه بندی گردیده اند.
برای این منظور ابتدا شرکت‌‌هایی که طی سال‏‌‌های ١۳۸۲ تا ١۳۸۶ فقط از طریق وام بانکی و افزایش سرمایه تامین مالی نموده اند، انتخاب و سپس براساس بازده سالانه، شرکت‏‌ها به دو گروه شرکت‏‌‌های موفق یعنی شرکت‌‌هایی که بازده سالانه آنها بیشتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و شرکت‏‌‌های ناموفق یعنی شرکت‌‌هایی که که بازده سالانه آنها کمتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد، طبقه بندی گردیده اند.
نمونه مورد بررسی مشتمل بر ۶۲۴ شرکت می‌باشد که ۹۹ شرکت آن از محل افزایش سرمایه( ۶۷ شرکت موفق و ۳۲ شرکت ناموفق) و ۵۲۵ شرکت از محل وام بانکی تامین مالی نموده‏‌اند( ١۷۷ شرکت موفق و ۳۴۸ شرکت ناموفق )، نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین روش‏‌‌های تامین مالی و موفقیت و عدم موفقیت شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارتباط معنی داری وجود دارد و همچنین افزایش سرمایه بیشتر از وام بانکی بر موفقیت شرکت‏‌ها تاثیر دارد به عبارت دیگر تعداد شرکت‏‌‌های موفق که از محل افزایش سرمایه تامین مالی نموده‏‌اند نسبت به کل شرکت‏‌‌های این گروه بیشتر از شرکت‏‌‌های موفقی است که از محل وام بانکی تامین مالی نموه اند.

منبع : مقاله روش های تأمین مالی

توانمند سازی کارکنان

توانمند سازی کارکنان

منابع انسانی با ارزش‌ترین عامل تولید و مهمترین سرمایه و منبع اصلی ایجاد کننده قابلیت‏‌‌های اساسی هر سازمانی به شمار می‌آید، یکی از موثرترین راه‏‌‌های دستیابی به هدف در شرایط فعلی، کارامدتر کردن کارکنان سازمان هاست.
آنچه که در راستای توسعه منابع انسانی اهمیت دارد، بهبود منابع انسانی تنها با آموزش‏‌‌های فنی و تخصصی حاصل نمی‌شود بلکه باید از راه‏‌‌های گوناگون جهت توانمندسازی کارکنان بهره جست و این جز با اعمال منابع انسانی امکان پذیر نمی‌باشد.
هدف اصلی مدیریت منابع انسانی در هر سازمانی کمک به عملکرد بهتر در سازمان برای نیل به اهداف سازمانی است.
کمک به افزایش تولید و بهره وری، موثرترین کمکی است که می‌توان به سازمان نمود، بهره وری را می‌توان استفاده موثر از منابع انسانی و مالی تعریف کرد، اگرچه مدیریت منابع انسانی نمی‌تواند دخالت مستقیم و چندانی در چگونگی استفاده از سایر منابع در سازمان داشته باشد ولی با حضور و دخالت عامل انسانی در تمام صحنه ها، مدیریت منابع انسانی می‌تواند با طراحی برنامه‏‌ها و سیستم‌‌هایی برای بکار گیری شایسته نیروی سازمان‏‌ها نقش مهمی در بقا و کارایی سازمان ایفا کند.
انسجام در برنامه‏‌‌های توسعه منابع انسانی مستلزم توسعه برنامه‏‌‌های توانمندسازی کارکنان است که توانمندسازی کارکنان نقش بسزایی در بهره وری سازمانی دارد.
لذا در این تحقیق سعی شده است که رابطه میان توانمندسازی کارکنان و بهره وری سازمان در جهت نیل به اهداف سازمان بیان گردد.
توانمند سازی مناب ع انسانی براساس روشها و استراتژی‏‌‌های خاص عامل اصلی و ممتاز برای بقا، رشد، رقابت و برتری سازمانها در جهان امروز است.
توانمند سازی مخصوصا در محیط‏‌‌های کاری مجازی که اعضای سازمان از تعاملات چهره به چهره محروم می‌باشند و مجبورند که بهطور مستقل عمل نمایند، بسیار مهم می‌باشد.
جامعه آماری آن را مدیران و سرپرستان رسمی مشغول به خدمت شرکت پالایش نفت اصفهان تشکیل داده‏‌اند و نمونه گیری آن به شیوه طبقه‌ای متناسب با حجم صورت پذیرفته است.
به منظور تجزیه تحلیل داده اه از آزمون‏‌‌های t تک متغیره، T هتلینگ، تحلیل واریانس و تعقیبی توکی استفاده شده است.
نتایج نشان داد از دیدگاه مدیران افزایش توانمندی‏‌‌های کارکنان از طریق آموزش‏‌‌های ضمن خدمت تنها در مولفه‏‌‌های مسوولیت پذیری، راهبرد گزینی، سازگاری، رقابت و یادگیری صورت پذیرفته و در سایر مولفه‏‌ها این افزایش کمتر از حد متوسط بوده است.

منبع : مقاله توانمند سازی کارکنان