تئوری ذهن

تئوری ذهن

توانایی نسبت دادن حالت­های ذهنی یعنی نیات، احساسات، خواسته­ها و باورها به خود و دیگران و درک این که حالات ذهنی دیگران می­تواند متفاوت از حالات ذهنی خود فرد باشد اصطلاحا نظریه­ی ذهن یا اختصاراTOM نامیده می­شود.
نظریه ذهن احتمالا واکنشی انطباقی به تعاملات اجتماعی اولیه می­باشد( پریماک و وودراف، ١۹۷۸ ). در سه دهه­ی اخیر پیشرفت­ها و پژوهش­های گسترده­ای در زمینه­­ی تحول نظریه­ی ذهن در کودکان نابهنجار، زیربناهای عصبی فیزیولوژیکی آن در مغز و اکتشاف بخش­های موثر در این واکنش­شناختی و نقش نورون­های آیینه­ای، همچنین بررسی­هایی در مورد نظریه­های مختلف در این حیطه مهم تحولی صورت گرفته است.
به دنبال تحقیقات گسترده در زمینه­ی تحول بهنجار نظریه­ی ذهن، بخش آسیب­شناسی نظریه­ی ذهن نیز به سرعت رو به گسترش بوده و هر روز با نتایج چشم­گیری در مورد نقص­های نظریه­ی ذهن در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلالات شخصیتی، کودکان اتیستیک، سندرم آسپرگر و غیره مواجه هستیم.
در این مقاله تلاش شده است بیشتر به بررسی تاریخچه­ی نظریه­ی ذهن، نظریه­ی ذهن به عنوان ابزاری برای سازگاری با پیچیدگی­های اجتماعی، رویکردهای نظری مختلف در زمینه­ی نظریه­ی ذهن، مراحل مختلف تحول نظریه­ی ذهن در کودکان بهنجار، مکانیزم­های مغزی نظریه­ی ذهن، ارتباط نظریه­ی ذهن با سایر توانایی­ها پرداخته شود.
هدف: مطالعه حاضر، یک پژوهش توصیفی همبستگی است که باهدف بررسی ارتباط نظریه ذهن و ناگویی هیجانی در یک گروه غیر بالینیفلسفه ذهن در فلسفه اسلامى روشن است که نظریه ذهن و نفس یا فلسفه ذهن نفس به‌طور عمده در بخش علم النفس از کتب مرجع فلسفه اسلامى( مشایى،اشراقى،صدرایى و…)متمرکز است.
اگر حتىفرض کنیم که آثار معاصر در فلسفه اسلامى در سایه این مواجهه،نظریات بدیع و جدیدى را نیز در بر نداشته باشند، حداقل،واجد تحلیل بیشتر دعاوى،ارایه طبقه‌بندى‌هاى مناسب،به کار بردنزبان آشکار،ارایه ادله جدید بر دعاوى قدیم،جمع‌بندى نظریات،مطالعات مقایسه‌ اى و هستند.
به همین دلیل مناسب به‏نظر مىرسد که براى طرح فلسفه ذهن در فلسفه اسلامى،نخست از منابعى که به استقبال مباحث جدید فلسفى در باب نفس/ذهن رفته‌اند ودر چارچوب زبان امروزى( از جهت مباحث،سهولت بیان و…)شکل گرفته‌اند،آغاز کنیم،حتى پیشنهاد مى‌شود از قالب و مدل مباحث کتب معاصر فلسفه اسلامى،در طراحى فلسفه ذهن قدما استفاده گردد.

منبع : تئوری ذهن

نوآوری سازمانی

نوآوری سازمانی

درشرایط دنیای امروز اگرسازمانی درجهت نوآوری اقدام جدی انجام ندهد قطعا با شکست مواجه خواهد شد زیرا توسعه علم و تکنولوژی و ورود کالا و تولیدات جدید به قدری زیاد است که سازمان‏‌‌های غیرپویا و بدون نوآوری خیلی سریع ازصحنه رقابت خارج شده و امکان تاثیر گذاری و مقابله با مسایل جدید را از دست میدهند و تبدیل به سازمان‏‌‌های بسته و ایزوله می‌شوند که این عامل سبب عقب ماندن سازمان و عدم انجام موفقیت امیز ماموریت‏‌‌های سازمانی آن میگردد لذا باتوجه به اهمیت و ضرورت نوآوری درسازمان‏‌‌های امروزی تحقیق حاضر ضمن پرداختن به مفهوم نوآوری سازمانی و اهمیت و ضرورت آن به بررسی موانع و چالشهایی که درمسیر بروز نوآوری وجود دارد می‌پردازد و سپس پس ازبررسی این موانع به شناسایی عواملی که درسازمان‏‌ها موجب توسعه و بهبود نوآوری میشود می‌پردازد.
لذا با توجه به اهمیت موضوع در پژوهش حاضر به بررسی مفهوم نوآوری سازمانی، اهمیت و ضرورت آن، مولفه ها، چالش‏‌ها و ارایه راهکارهایی جهت توسعه آن در سازمانها پرداخته شده است.
نوآوری به معنای عملی کردن یک تفکر خلاق است و نوآوری سازمانی کلید موفقیت در عرصه تکراری سازمان است.
زمانی که از مبحث نوآوری سخن به میان می‌آید‌، اذهان ناخواسته به سوی نوآوری محصول و بعضا فرایند تولید آن متمرکز می‌شود‌،حتی در بعضی مواقع در مورد نوآوری خدمات هم صحبتی به میان نمی‌آید‌. اما نوآوری در فرآیند، بازاریابی و مدیریت نیز، لازم است.
وقتی راجع به اهمیت نوآوری و سازوکارها می‌پردازیم باید توجه داشت که تنها در یک محیط رقابتی «جهانی» است که می‌توان درباره این مفاهیم بحث کرد.
در حالی که ما در این برهه از زمان به نوآوری در کل فرایندهای سازمان؛ یعنی فرایند‌های پشتیبانی‌، عملیاتی و به‌خصوص فرایند مدیریتی نیاز داریم و بدون سامان دادن به این فرایندها‌، عملا نوآوری محصولی مفید و موثر واقع نخواهد شد.
در ابتدای این بحث در مورد ضرورت گسترش مفهوم مدیریت نوآوری به کل فرایندهای سازمان می‌پردازیم و اینکه تاکنون به‌دلیل غفلت از نوآوری در فرایندها از چه دستاورد‌هایی محروم مانده‌ایم.
در مرحله بعد با توجه به اینکه فناوری اطلاعات توانسته است نوآوری‌های اساسی در فرایند‌های کل سازمان ایجاد کند‌، نقش و اهمیت آن در ارایه نوآوری و در فعالیت‌های مدیریت را مورد بحث و تبادل‌نظر قرار خواهیم داد‌. وقتی راجع به اهمیت نوآوری و سازوکارهای آن بحث می‌شود بایستی به این نکته توجه داشت که تنها در یک محیط رقابتی «جهانی» است که می‌توان درباره این مفاهیم بحث کرد.

منبع :  نوآوری سازمانی

آموزش الکترونیکی

آموزش الکترونیکی

آموزش الکترونیکی، نظام آموزشی نوینی است که در آن، تمامی فرایند آموزش و یادگیری به‌وسیله فناوری اطلاعات و ارتباطات صورت می‌گیرد.
انعطاف‌پذیری فوق‌العاده، دانشجومحوری، و وابسته نبودن به محدودیت‌های مکانی و زمانی از ویژگی‌های اساسی آموزش الکترونیکی است.
برای راه‌اندازی دوره‌های موفقیت‌آمیز آموزش الکترونیکی و در نهایت تحقق ایده دانشگاه مجازی نیاز به تهیه و برقراری زیرساخت‌های انسانی، فناورانه، پداگوژیکی، اداری، اجتماعی، فرهنگی، مدیریتی، و اقتصادی امری بدیهی است.
هدف این مقاله تعریف و اصطلاح‌شناسی آموزش الکترونیکی، تاریخچه فناوری آموزش الکترونیکی، تشریح ویژگی‌ها، زیرساخت‌های لازم، و موانع آموزش الکترونیکی با تاکید بر وضعیت آموزش الکترونیکی در ایران است.
با ورود کامپیوتر به زندگی انسانها و به موازات آن گسترش شبکه اینترنت، بسیاری از تعاریف و خدمات اجتماعی تغییر یافته و یا به سمت تحول بنیادی در حرکت است، و هر روزه تاثیرات این دگرگونی‏‌ها در زندگی روزمره ما بیشتر نمایان می‌گردد.
این جهان مجازی،که پدیده هزاره سوم تمدن بشری است، در ابتدای راه خود دستاوردهای کم نظیری برای جوامع امروزی به ارمغان آورده است.
آموزش الکترونیکی یا E-Learning بهطور خلاصه عبارت است از استفاده از IT فناوری اطلاعات) در امر آموزش.
این کار عمدتا از طریق نرم‌افزارها، یا اینترنت، یا تلفیقی از این دو صورت می‌پذیرد.
آموزش الکترونیکی یا E-Learning بهطور خلاصه عبارت است از استفاده از IT فناوری اطلاعات) در امر آموزش.این کار عمدتا از طریق نرم‌افزارها، یا اینترنت، یا تلفیقی از این دو صورت می‌پذیرد.
شبکه‌ای عظیم اطلاع رسانی، فروشگاه و بنگاه‏‌‌های بزرگ اقتصادی، موتور‏‌‌های قوی جستجوی اطلاعات، موسسات و انجمن‏‌‌های مجازی و….. به جرات می‌توان گفت یکی از بزرگترین دستاوردهای آن آموزش الکترونیکی( E-learning) است رویکرد گسترده به سوی آموزش اکترونیکی خود گواه این است که سیستم نوین آموزش الکترونیکی فواید و مزایای منحصر به فردی را برای افراد، سازمانها ومراکز آموزشی به همراه دارد.
شیوه نوین آموزش الکترونیکی با بکار گیری آخرین دستاوردهای عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات پارادایم‏‌‌های جدیدی را خلق کرده است بهطور کلی منظور از E-Learning یا آموزش الکترونیکی بهره‌گیری از سیستم‌های الکترونیکی مثل کامپیوتر، اینترنت، دیسک‌های چندرسانه‌ای، نشریه‌های الکترونیکی و خبرنامه‌های مجازی نظایر این‌هاست که با هدف کاستن از رفت و آمدها و صرفه‌جویی در وقت و هزینه و در ضمن یادگیری بهتر و آسان‌تر صورت می‌گیرد.

منبع : آموزش الکترونیکی

دولت الکترونیک

دولت الکترونیک

این روزها بارها درباره دولت الکترونیک می‌شنویم و یا در مطبوعات می‌خوانیم اما دولت الکترونیک چیست؟ دولت الکترونیک در ایران در چه مرحله‌ای است؟ درگاه دولت الکترونیکی چه نقشی در ارایه خدمات الکترونیک دارد ؟ دولت الکترونیکی( E-Government) کاربرد فناوری اطلاعات( IT) برای بالا بردن کارایی و تعامل اطلاعات بین دولت با دولت، دولت با شهروندان و دولت با شرکت‏‌ها است.
با این کار مردم می‌توانند خدمات الکترونیکی که دستگاه‏‌‌های دولتی به صورت جداگانه و مجزا ارایه می‌دهند را در یکجا دیده و از آن استفاده کنند.
مهم‌ترین چالش پیش روی کارگزاران بخش عمومی و دولتی، پاسخ به خواسته‏‌ها و انتظارات در حال تغییر شهروندانی است که بخش عمومی، مشروعیت خود را از وجود آنها کسب می‌کند و از طرفی با گسترش روزافزون علوم و نیز به کارگیری سریع اینترنت در تمام ابعاد زندگی انسان و به تبع آن بالا رفتن سطح توقعات مردم از دولتها، مباحث جدیدی جهت پاسخگویی بهتر، سریعتر و دقیق‌تر به مردم مطرح شده است که یکی از آنها موضوع دولت الکترونیک می‌باشد.
برخی از مفاهیم نوپیدا در عرصه‌ی سیاست، همانند جهانی‌شدن، دهکده‌ی جهانی، دولت الکترونیک، فضای مجازی، دموکراسی سایبر، جامعه‌ی مدنی مجازی، سبب شده‌اند عملکرد دولت‌ها دچار تغییر شود.
اما، دلیل نخستین حکومت‌گری، در دوران دولت الکترونیک، تغییر چهره داده و به مقوله‌ای سه‌پایه( حقانیت، قانونیت، کارآمدی) تبدیل شده است.
ولی، به‌جای پرسش «چرا از یک حکومت باید اطاعت کرد»، امروزه این پرسش که «چگونه یک حکومت پابرجاتر می‌شود»، درست‌تر است.
اگر در دوران هژمونی رویکرد کلاسیک سیاست، این جنبه‌های سخت قدرت بود که بر پیوند فرمان‌بران و فرمان‌روایان، حاکم بود، اکنون، در دوران نوظهور مجازی‌شدگی و سایبری‌شدن سیاست، افزون بر قدرت سخت، دولت‌ها از قدرت نرم( تبلیغ، نفوذ، جلوه، ادغام، نمایش، جاذبه، ذهنیت‌سازی) برای پایایی خود، بهره می‌گیرند.
دولت الکترونیکی، حاصل استفاده از فناوری اطلاعات و مدیریت فناوری اطلاعات است که با پیاده کردن آن در سطح دولت، از نظر کارایی و اثربخشی سیستم‌های دولتی و نحوه خدمات رسانی تغییراتی شگرف ایجاد می‌شود که رضایت مردمی را در سطح وسیعی به دنبال خواهد داشت.
در این نوشتار با تشریح این مفهوم جدید جهانی، سعی شده است اهمیت دولت الکترونیکی و اجتناب ناپذیر بودن آن در جامعه اطلاعاتی، اهمیت پاسخگویی به نیازهای مردمی، اهمیت دیدگاه مردم نسبت به دولت و بالعکس و نهایتا فرایند ایجاد دولت الکترونیکی و مشکلات به کارگیری آن تشریح شود.

منبع : دولت الکترونیک

اثر بخشی

اثر بخشی

اثربخشی سازمانی یکی از مفاهیمی است که در مدیریت نوین توجه خاصی به آن مبذول شده است.
اثربخشی معنای کیفیت را در بطن خود دارد.
مطالعات انجام شده درباره اثربخشی نشان می‌دهد که بهترین راه برای اثربخش وجود ندارد زیرا این امر به دیدگاه مدیریتهر سازمان نسبت به اثربخشی بستگی دارد.
در این مقاله سعی شده است با تاکید بر اهمیت اساسی این موضوع درامر بهبود سازمانی، به تعریف اثربخشی سازمانی و بیان دیدگاههای متناقض درمورد آن وهمچنین بررسی مفهوماثربخشی در قالب چهار رویکرد: نیل به هدف، سیستمی، ذی نفوذان استراتژیک و ارزش‏‌‌های رقابتی وفواید ومشکلات هر یک از این رویکردها پرداخته شود اثربخشی( EFFECTIVENESS) منظور از اثربخشی درواقع بررسی میزان موثربودن اقدامات انجام شده برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده است.
اما به‏نظر می‌رسد برای تعریف مفهوم اثربخشی می‌بایست گامی فراتر نهاد، به این معنا که اثربخشی هنگامی در یک دوره آموزش حاصل خواهد شد که اولا نیازهای آموزشی به روشنی تشخیص داده شود.
ثانیا برنامه مناسبی برای برطرف ساختن نیازها طراحی شود.
ثالثا برنامه طراحی شده به درستی اجرا گردد و رابعا ارزیابی مناسبی از فرایند آموزش و درنهایت دستیابی به اهداف انجام شود.

منبع : اثر بخشی